In Pauillac vinden we de grootste verzameling aan domeinen met een Grand Cru Classé label. Het meer dan 200 jaar oude Château Pédesclaux is er één van. Die status is op linkeroever een verworven recht voor de eeuwigheid en heeft ervoor gezorgd dat ze op het kasteel toch een beetje in slaap zijn gewiegd en dit kwam de kwaliteit toch niet altijd ten goede. Maar in 2009 kwam er een kentering met de overname door de familie Lorenzetti.

Château Pédesclaux werd in 1810 opgericht door Pierre Urbain Pédesclaux. Het kasteel kende een snelle uitbreiding en bouwde al snel faam op en zo werd het in 1855 als 5e Grand Cru Classé gecatalogeerd. Na zijn overlijden werd het beheer door zijn weduwe verdergezet, maar erna volgde een periode met veel verschillende eigenaars, waarbij ook de periode rond de beide wereldoorlogen niet heeft bijgedragen aan een voorspoedige exploitatie. De Lorenzetti familie zag echter wel nog het potentieel in dit terroir en zorgde voor een nieuwe wind die direct tot een nieuwe dynamiek leidde. Nog hetzelfde jaar volgde de aankoop van Château Haut-Milon. Met de wijngaarden van Château Béhéré erbij groeide hun oppervlakte tot bijna 50 hectare. De bodem bestaat uit een diepe laag kiezels waarin wisselende hoeveelheden klei en kalksteen zijn vermengd. Dit zorgt voor een divers terroir die een parcellaire benadering vraagt.

Een uitgebreide bodemstudie was de katalysator van een grondige heroriëntering van de wijngaarden waarbij sommige percelen zijn gerooid en er ook een pak nieuwe aanplantingen zijn gebeurd. Hierbij werden ook de verhoudingen tussen de verschillende rassen bijgesteld. Cabernet Sauvignon tekent voor iets meer dan de helft, Merlot voor één derde en verder nog kleinere hoeveelheden Cabernet Franc en Petit Verdot. Om een maximaal aan genetisch materiaal en de eigenheid van de ranken te bewaren maken ze gebruik van ‘sélection massale’. De cultivatie gebeurt ook volgens een nieuwe filosofie waarbij het duurzame karakter van de wijnbouw en de impact op de omgeving veel aandacht krijgen. Al snel werden ook de biologische principes toegepast en in 2019 is dan de officiële conversie naar biologische wijnbouw opgestart. Ondertussen zijn ze nog een stap verdergegaan en worden enkele percelen op biodynamische wijze gecultiveerd. Een bijzonder aspect van hun aanpak betreft mycorrhiza, waarbij de schimmels en de wortels van de ranken een soort van samenwerkingsverband aangaan. Manon Lorenzetti, de dochter van de eigenaars, is als verantwoordelijke van de wijngaarden hierbij zeer nauw betrokken.

De reconversie van het domein is echt wel allesomvattend te noemen want de familie Lorenzetti had ook grote plannen met het kasteel en de wijnkelder. Hiervoor werd de bekende architect Jean-Michel Wilmotte onder de arm genomen. Het kasteel werd als het ware ingepakt door een futuristische glazen constructie die ongezien was in het ‘klassieke’ Bordeaux. Die transparante opstelling verwijst naar de open en toegankelijke wijze waarop het kasteel aan wijnbouw wil doen. De wijnkelder werd ook volledig opnieuw ingericht met de focus op vinificatie met de hulp van de zwaartekracht en de mogelijkheid om parcellair te werken. Zo bezitten ze 58 conisch gevormde inox cuves die toelaten om de oogst van elk perceel individueel te verwerken.

Zelden heeft een overname van een kasteel zo’n stempel achtergelaten. De puurheid en intensiteit van de smaken zorgen samen met een grote herkenbaarheid van het typische terroir van Pauillac voor wijnen, die in tegenstelling tot vroeger, hun classificatie meer dan verdienen!