Meer over de wijnbouwer

In het landelijke gebied ten noorden van Pau vinden we Domaine de la Caillabère. Pau doet bij de meeste mensen wel een belletje rinkelen als een vaak gefrequenteerde aankomstsplaats van de Tour de France, en dit bijna altijd na een tocht in de Pyreneeën. Deze bergketen speelt dan ook een vrij grote rol op de klimatologie van deze regio. Domaine de la Caillabère is het levenswerk van Jean-Marc Larroudé die in 1992, met de ondersteuning van zijn vader, aan dit avontuur is begonnen. In de loop der jaren heeft hij, dankzij enkele uitbreidingen, in totaal 4 hectare wijngaarden verzameld.

Zijn uitvalsbasis is Taron, een dun bevolkt dorp van net geen 200 inwoners met een lichtjes glooiende topografie. Het overheersende klimaattype is ‘gematigd maritiem’ waarbij je een grote invloed hebt van de Golf van Biskaje. En dit leidt tot een grote jaarlijkse neerslaghoeveelheid. De goed gedraineerde grond zorgt ervoor dat de soms overvloedige regen in de winter zijn weg naar de diepere bodemlagen vindt en hier dan een reserve aanlegt om de droge zomermaanden goed door te komen. Tijdens de zomer treedt het föhn-effect van de Pyreneeën in werking. Deze langgerekte bergketen blokkeert de noordwaartse progressie van de felle zomeronweders en door de dalende droge luchtstromingen warmt de luchtmassa op. En zo krijg je hier tijdens de zomer een zeer warm, zonnig en droog klimaat die de trossen van voldoende energie voorzien om perfect rijp te worden. Deze condities blijven tijdens het begin van de herfst nog even aanhouden en zo kan de pluk vaak in optimale omstandigheden verlopen.

Door de kleinschaligheid van dit domein kan Jean-Marc alles in eigen beheer doen. Elke productiefase geniet dus zijn volle aandacht en wordt met passie en nauwgezetheid uitgevoerd. Het welzijn van zijn wijngaarden en zijn bodem heeft tijdens zijn vele jaren als wijnbouwer een steeds belangrijker plaats ingenomen. En zo is er een bewustzijn gegroeid dat de cultivatie van zijn wijngaarden het best volgens de biologische principes zou gebeuren. Een goeie dosis gezond boerenverstand draagt verder bij tot het maken van rationele keuzes in de levenscyclus van zijn ranken. Tussen de rijen laat hij begroeiing van gras en kruiden toe. Deze dragen bij tot een rijke biodiversiteit en zo hoeft de bodem ook niet mechanisch te worden bewerkt. Zo krijg je nog het bijkomende voordeel dat de toplaag niet wordt aangestampt en blijft de verluchting van de bodem intact. De bemesting gebeurt enkel met organische compost en qua bijkomende voedingsstoffen worden enkel calcium en magnesium gebruikt. Zowel in de wijngaarden als in de wijnkelder staat Jean-Marc open voor innovatieve technieken die voor een betere uiting van het potentieel van het terroir kunnen zorgen.

Zijn percelen liggen op een licht hellende flank van een heuvel die rijk is aan klei en slib-afzettingen. Het meest opmerkelijke aan deze bodem is de grote hoeveelheid keien en kiezels en hier vind je dan ook de oorsprong van de naamgeving van het domein. ‘Caillabère’ betekent In het plaatselijke dialect in Béarn ‘een veld met keien’. De wijnen van Jean-Marc vallen dus niet onder een grote appellatie of een streek met een ronkende naam, maar zijn een pure expressie van de AOC Béarn. Deze kleine en wat onbeminde appellatie verzamelt een 30-tal wijnbouwers die samen een 250 hectare bewerken. Bij de rode druivenrassen is Tannat het werkpaard. Je vindt deze druif wel vaak in kleinere hoeveelheden in de Sud-Ouest, maar Béarn is toch één van de weinige streken waar het als hoofddruif wordt gebruikt, en zelfs vaak in een monocépage. Dit biedt dus een unieke kans om deze druif in zijn puurste vorm te leren kennen. Tannat zorgt voor tanninerijke en stevige wijnen die een uitstekend bewaarpotentieel hebben. Voor zijn witte wijnen werkt hij met de streekgebonden druiven Petit Manseng en Gros Manseng. Wat meer info over deze druiven vind je bij de tekst over Domaine Castéra.

In de wijnkelder heeft Jean-Marc inox cuves en eiken vaten ter beschikking voor de vinificatie en rijping. De keuze hierin wordt bepaald door de intrinsieke kwaliteiten van de oogst. Eens de fermentatie is gestart wordt er nog zo weinig mogelijk ingegrepen. Het gebruik van sulfiet wordt sowieso tot een minimum beperkt en hij maakt ook sulfiet-vrije wijnen.